Μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τους συνταξιούχους του Δημοσίου τομέα, οι οποίοι περίμεναν την υλοποίηση των πρόσφατων εξαγγελιών του Πρωθυπουργού για καταβολή των αναδρομικών περικοπών του 2012 και στους συνταξιούχους του Δημοσίου.
Με τροπολογία του Υπουργείου Εργασίας σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, η κυβέρνηση ρυθμίζει τα σχετικά με την καταβολή των αναδρομικών των συνταξιούχων του Δημοσίου.
Όμως επιλέγει με έναν άτσαλο τρόπο να μην χορηγήσει στους δικαιούχους τις περικοπές του ν.4051/2012 (περικοπή κατά 12% του ποσού των κύριων συντάξεων που υπερέβαινε τα 1.300 ευρώ μεικτά) σε αντίθεση με τους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα που θα τα λάβουν. Η κυβέρνηση επικαλείται τα Πρακτικά της 5ης Γενικής Συνεδρίασης της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου της 29ης Μαρτίου του 2017 (αφορούν συζήτηση ατομικής ένστασης συνταξιούχου κατά απόφασης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους) και δηλώνει με τη τροπολογία, ότι βάσει αυτών (των πρακτικών) οι περικοπές του ν.4051/2012 κρίθηκαν συνταγματικές.
Η κυβέρνηση δεν αναφέρεται όμως στην εκκρεμότητα που υφίσταται με την πιλοτική δίκη για τις περικοπές στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Προδικάζει την απόφαση της Ολομελείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, θεωρώντας ότι θα κρίνει συνταγματικές τις περικοπές του ν.4051/2012. Αλλά το βασικό ζήτημα αντισυνταγματικότητας που ανακύπτει είναι ότι προδικάζει ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο θα περιορίσει τις απαιτήσεις των συνταξιούχων στο 11μηνο, κάτι που δεν προκύπτει από τη νομολογία. Ενώ οι συνταξιούχοι διεκδικούν 72 μήνες, τους δίνει 11 μήνες .
Πέραν του ότι με τρόπο νομικά απαράδεκτο, ερμηνεύει την κρίση μιας μελλοντικής απόφασης, αφαιρεί το δικαίωμα από τους συνταξιούχους να διεκδικήσουν στο μέλλον τα χρήματα, εφόσον οι περικοπές κριθούν αντισυνταγματικές από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου (απόφαση που αναμένεται στο άμεσο μέλλον) καθώς η τροπολογία προβλέπει , ότι με την καταβολή των ποσών των περικοπών του ν.4093/2012, αποσβήνεται κάθε άλλη απαίτηση από κύριες συντάξεις , επικουρικές συντάξεις και δώρα. Εξαιρούνται μόνο όσοι θα έχουν ασκήσει αγωγή έως την ημέρα που καταβληθούν τα αναδρομικά. Τα παράδοξο είναι ότι ενώ η κυβέρνηση διαφήμισε ως κεντρική πολιτική της επιλογή την πιλοτική δίκη, προκειμένου να υπάρξει ενιαία δίκαιη λύση, να μην μπαίνουν σε περιττά δικαστικά έξοδα οι συνταξιούχοι και να αποσυμφορηθούν οι δικαστικές αίθουσες, τελικά «σπρώχνει» δια της τροπολογίας, τους συνταξιούχους και μάλιστα σε στενά χρονικά περιθώρια, να καταθέσουν αγωγές, αφού μόνο «οι εκκρεμείς δίκες εξαιρούνται» από την παραγραφή των απαιτήσεων.
Τέλος, πέραν από τα νομικά ζητήματα που εγείρονται, βασικότερο είναι το πολίτικο ζήτημα που ανακύπτει, καθώς η κυβέρνηση, αντί για ενιαία λύση, επιλέγει να διαμορφώσει διαφορετικές ταχύτητες αναδρομικών, αφ’ ενός αποκλείοντας όσους συνταξιούχους είχαν κάτω από 1.000 ευρώ από τα αναδρομικά (δεν χορηγεί δώρα, επιδόματα και μειώσεις επικουρικών συντάξεων, ενώ κρίθηκε παράνομη η περικοπή τους), αφ’ ετέρου επιφυλάσσοντας διαφορετική μεταχείριση στους συνταξιούχους του Δημοσίου εξαιρώντας τους από την επιστροφή των περικοπών του ν.4051/2012.